Yine gâm kervanı, kalktı içimden,
Dedim ki; ”bu civar, yâd’a yaraya”
Toz bulut yükseldi, gönül göçümden,
Ayağım dolaştı, düştüm bora’ya.
Cehd edip doğruldum, heman yerimden,
Gördüm kan süzülür, gonca terimden,
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
