Yine Eylül Bakıyor Gözlerinden

Güneş tutulmuş hareli gözlerinde
Derin yalnızlığın var,
İçinin karanlığını yırtan yakamozlar
Azminin yürüyen merdivenlerinde.
Kaya fosillerini aşındıran rüzgârlar
Çöl kumlarını savuruyor gözlerinde
Vahayı özleyen bakışlarını
Kum tepecikleri kesiyor.
Özgürlüğünü korkular susturuyor
Özgürlük sevdalara yabancı.
Ellerini uzatıyorsun gökyüzüne
Maviler bakışlarından utanıyor.
Bir çiçeğin kopmuş köklerisin
Göllerin mi kurudu?
Yine eylül,yine eylül gözlerinde
Sonbaharın dökülmeyen saçlarısın
Dik duruyorsun bulvarlarda.
Sen öyle çiçeksin ki;
Hangi sevda yaşatıyor seni
Yaşamın mehtap aydınlığında.
Güneşin kalbinde duruyorsun
Onun için batmıyor kutuplarda
Bir eskimo çılgınlığı buzullarda
Buzulları eritiyorsun...
Bir ummanın yüreği
Yüreğime kan pompalıyor
Açtım yüreğimin tüm damarlarını
Yüreğim nile akıyor...

Ahmet TIĞLI 7.10.2011 (Sevgi Merdivenleri)