Eylül ve hüzün Solmuş yine yüzün
Eylülü yaşıyorsun
Sararmış yaprakla Rüzgara bırak kendini Ayırsın ruhunla bedenini Düşüyorsun yavaş yavaş Toprağın alıyorsun rengini Eziliyorsun birkaç kahpe ayak altında
Bırak kendini masmavi gökyüzü altında
Ruhun haykırsın derebeyin zulmünde
Eylül gibi ağır ve sessiz olsun yüzün Çığlıkları yıksın Gılgamış kulesini
Eylül gibi sessiz annelerin hüznü
Su kavga bir bitse dersin,
Acıkmasam dersin,
Yorulmasam dersin;
Cisim gelmese dersin,
Uykum gelmese dersin;
Devamını Oku
Acıkmasam dersin,
Yorulmasam dersin;
Cisim gelmese dersin,
Uykum gelmese dersin;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta