Pervanım bir güz gülüne, yel olup esti gönül.
Bir nigârdan hoş söze, neyzen olup esti gönül.
Yar saçların sırmadan.sanki ben için lüledir lüle.
Sözüm geçmez oldu kendime.aşkının mesti gönül.
Ne kaşa ne göze o güzel öze.cevlân olup taştı gönül.
Nalânım, nar oldu busen.feryadım arşı aştı gönül.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
