Yine (Erguvan Yağmuru'ndan)

Kirliydi, karanlıktı, soğuktu...
Önce gülmeyi unuttuk
Sonra sevmeyi
Çiçeklerin rengini
Kuşlara yem vermeyip ötüşlerini
Sonra
Tüketmeye mi gelmişti sıra
Demek virgülü koymuştuk
Yaşama.
Kirliydi, karanlıktı, soğuktu...
Önce çiğdemler açar ama
Menekşeler açar
Kardelenler uyanır yamaçlarda
Gelincik olup yağarlar
Yanı başımızda
Doğar bir gün her günden
Pırıl pırıl güneş
Çocuklar konuşur önce
Boy boy
Sonra gülen analar
Kuşlar uyanır çırpışarak
Kanat kanat
Boran olur gelirler
Yeniden başlar
Hayat
Yeniden
El ele
Çocuklar ve analar
Noktayı koydurmazlar elbet
Kirliydi, karanlıktı, soğuktu...
Denizlerden uzak
Çöller ortasında bile
Bırakılsak
Mavi düşler yine konuşur
Ulu çınarlar kızarıp dökünce
Yapraklarını
Yeniden başlar erguvan yağmuru
Kentim uyanır apak,
Sımsıcak.