Yine Ellerin Şiiri - Gülay Vural

Gece…
Yine karanlık,
Yine sigara dumanlarının altında
Ve yine sevdanın
Onulmaz, kanatma mekanizmasının içinde.
Nasıl da ufak çizikler atıyordun yüreğime!
-Hani, Diyordu.
-Koparsa, atsa! O bahar ışığı elleriyle.
-Ama bitse!
Sen bitirmiyordun oysa.
Maharetli bir nakkaş ustalığıyla,
Belli belirsiz, görünen ama kalıcı
Derin çizgilerle dolduruyordun yüreğimi.
Çizdiğin desenler titrek yüreğimi bitiriyordu…
Gözlerim kaydı; uzak, karanlık çıkmazlara.
Dar, uzun, Arnavut kaldırımlı, ıslak bir sokakta
Kan sızdırdı yüreğim.
Oysa, sadece ellerin yeterdi biliyor musun?
Yeni bir can gibi, bahar ılığı ellerin...
Yeterdi.