Giydim siyah gömleği, oturdum pembe koltuğa,
Bir yanım geldi boşluğa,
Nereden geldin sen ağa,
Yine elim saçlarımda.
Ev kalabalık, herkes kendi muhabbetinde,
Telefonum elimde,
Kimsenin gözü olmasın yerimde,
Yine elim saçlarımda.
Yatsı oldu ezan okunur,
Yüreğime dokunur,
Camiye giden her zaman bulunur,
Yine elim saçlarımda.
Hava sıkkın, ev bunaltıcı,
Hayat çok acı,
Hadi yıkayın beni bıcı bıcı,
Yine elim saçlarımda.
Uykum gelmez bu saatte,
Arkadaşlarımı severim elbette,
Hepsi sokakta gezmekte,
Yine elim saçlarımda.
Telefonda mesaj üzerine mesajlar,
Hepsinde ayrı anlamlar,
Konservelere konuldu bamyalar,
Yıne elim saçlarımda.
Kayıt Tarihi : 12.9.2021 20:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Duran 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/09/12/yine-elim-saclarimda.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!