Yine Efkarlıyım Bugün

Dağların dorukları gibi dumanlı başım
Sarıldıkça düşüyor elimden umutlarım
Bazen ağır ağır fecre kadar yürüyüp
Bir derman arıyorum onulmaz şu derdime
Derdim dağlardan büyük meselem hep kendimle
Serin bir libas gibi gecey bürünmüşüm
Günahlarım yüzünden çarmıha gerilmişim
Hakim benim, savcı ben, mahkumsa yine ben...
En ağır cezayı veriyorum kendime
Gereği düşünüldü, 'müebbet' hüküm giydim
Aşka mahkum edilen biri vardıya o bendim
Hücremde yapayalnız sensizliğe dalmıştım
Bu çile kervanında bende yerimi almıştım
'Ziyaretçin var' diyen gür bir sesle irkildim
Parmaklıklar ardında bekleyen yine bendim
Uzaklardan bir muştu getirmiştim kendime
Ufuktan bir gümeş doğuyordu bak yine
Işınlarıyla dünya ısındı yavaş yavaş
Tüm mahlukatta başladı tatlı telaş
Bahçedeki tomurcuklar birer birer açıldı
Hertarafa güllerin kokuları saçıldı
Uzaklardan bir güvercin geldi canıma kondu
Yeşil zeytin dalıyla umudu müjdeliyordu
'Sen bir devsin' dedi 'unutma bunu sakın'
Yoksa digerlerinden kalırmı hiç farkın? '
'Madem sorunun var onu çözecek güc sende'
'O gücü yine sadece sen uyaracaksın'
'Gün doğmakta, ne zaman doğrulacaksın..? '

14.01.03