Yine Efkarlı Siyah Gül Şiiri - Ercan Cengiz

Yine Efkarlı Siyah Gül

-güneşe çıkmaya yüzü olmayanlar
karanlığa dört elle sarılırlar-

zaman açan çiçekle dökülen yaprakta farklı
tik tak, tik tak, tik tak - gün saniyeye muhtaç

yine efkarlı siyah gül, üstüne eğilmiş karanlık
oysa melez renkler orda tutunmuştu sabaha

geceye gömülmüş loş ışıklar altında bir kadın
ağzını açmış bir karış / bacaklarını dolamış boruya
unutmuş paletlerin altında ezilenleri
dönmüş Rus / boruya zurna öttürür

gayri zaman düşmandır günübirlik işlere
tik tak, tik tak, itin ayağıyla gitmek mi marifet
kör belleği silinir ve susar insan

zifiri geceye zehir kusar heceler
orda kendi acısıyla pişenler kederiyle yoğrulurlar
oysa ne yosun kokusu ne yağmur ne kar
ne işkencede katledilişleri gülüşünü kesmişti onların

günlerden Cumartesi kırmızı bir balon havalandı
çocuk parkında elleri havada esmer bir çocuk
babası ölmüşçesine ağlar ardından

toprağı duymayan beton suyu kirletir
elinde fırça pil takmış kalbine
dikenli tellerle çevrili yurdum
dişlenmiş elmayı paylaşır illegal dizeler
notadan notaya şarkılar inada başı dik

Toprak Tutsun Külümü