Yine düşüyorum ufkun en yücesine
Orada bulutlar uzaktan bakar
Çil çil saçılmış dağların eteklerine
Yıldızlar gizlenmiş geceyi sayıklar
Yine düşüyorum ruhumun en kederli yerine
Orada kurumuş çiçeklerim var
Yaş ilerledi desem her şey bahane
İlkbaharda açmayı bekler sevilerim var
Yine düşüyorum ruhumun en parlak yerine
Orada gün görmemiş hayallerim var
Yuvarlansam apansız en derine
Yalın kılıç savaşırım şiirlerim var
Yine düşüyorum sahilin en tenha yerine
Orada umut yüklü şileplerim var
Oturmuş seyrederim bankın bir köşesine
Yarınlara özgü ümitlerim var
Yine düşüyorum en ıssız yollara
Menzile ulaşacak kervanım var
Ellerimi açar şükrederim Allaha
Dünya malından gayrı verecek bir canım var
Kayıt Tarihi : 5.10.2012 15:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ercan Keskin](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/10/05/yine-dusuyorum.jpg)
İlk dörtlükte 2 ve 4 ncü dizeler de 'var' ayağı ile sonlansaydı nasıl olurdu. Ama bunun ötesinde güzel ve doğru anlam ve anlatımlı bir çalışma ...
Kutluyorum sayın Ercan Keskin...
TÜM YORUMLAR (1)