Yine düğümlendi Şiiri - Mahmut Çiçekdağı

Yine düğümlendi sözlerim, dudağım
Ufukta gözlerim koynumda ellerim
Sevda hasretiyle soldu gönlüm, ömrüm
Soluk dört duvarın arasında düşüm

Şu hatıraların sızısıyla kaldım
Gurbet ocağına özlemlerim düştü
Ümide karıştı acının döküğü
Yığıldı köşeye kaderin öksüzü

Gelenlerimde yok gidenlerimde yok
Caddedeki ayak seslerin dışında
Kulağımdaki tik yıldızla uykuda
Hayalim koyuldu karanlık yoluna

Hükmü rıza ecel sessiz cesedimde
Sensizlik duruşma bitti tek celsede
Sonum belli yürek cebelleşmesinde
Dünyanın çilesi patladı nefeste

Soranlarımda yok arayanlarımda yok
Kaderin kahırlı suratıyla indim
Son durakta elde azıklarımda yok
Ayakta delindi lastikten pabucum
Batılın soğanlı yalanı yaşarttı
Keder çizgisiyle kar yağdı saçıma
Bağrımda kanadı közler tutan yara
Ne bekleyenler var ne de sevenlerim

Mecnundan ben beter oldu bu kör halim
Hüzzam ayrılığın kalmadı mecalim
Şimdi sevenim de soranlarımda var
Ağıtla etrafta bekleyenlerim var