Gecenin karanlığına ladırmadan
Siyahlara bürünür bu hayat
İnsan olduğunu unutur da
İnsanla sınar adamı..
Yalnızlığın koyduğunu bilir
İnadına yalnız bırakır seni..
Yol arasan gidecek
Kaldırımlarını çeker üstüne
Sırtını dayasan çekip gider
Ardına bile bakmadan..
Ve son gözyaşını emer de yine de susar bu hayat..
Kayıt Tarihi : 13.11.2005 04:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!