Yine de Şiirler Yazarım Ardından

şairde yalan olmaz
uydurmaz şair
bazen masal gibi yazar
bazen roman tadında
acıtır kanatır
bazen de tırmalar
çoğu zaman okşar
hatta sevişir gibi yazar

ve ben bu şiirleri
Aslı okusun
Kerem'i sevsin diye yazmadım ki
ben şiirlerimi
en güzel senin dudağında
en sevecen senin yüreğinde
duruyor diye yazdım
bir kez daha okusana
inan ki Ayşeler de Alileri seviyor
sen beni sevince
bütün İstanbul
hatta
Şirinler bile sana küsüyor
sen çekip gidince

aslında yalancı bir şairim
yazmak benim işim değil
çizmeyi de hiç beceremem
hayallerimi
kopartmaya kıyamadığım çiçekleri
tohum tohum, yaprak yaprak
kelime kelime fırlatırım gökyüzüne
bazısı şiir olur, bazısı beste
bir yağmurla düşerler yeryüzüne
bazısı da bulutlara takılır
kalır gökyüzünde..
kim okur şiirlerimi
kim dinler şarkılarımı bilemem.
ama bilirim ki bulutlarda kalanları
sahiplenir melekler..
çünkü en güzel şarkıları şiirleri
melekler söyler

yine de şiirler yazarım ardından
ona yazarım buna yazarım
yazılmayacak yerde yazarım
yazılmayacak şeylere
yazılmayacak şeyleri de yazarım
konu sana gelince
hele birde arkanı dönüp gidişine takılınca kelimeler
iyi yazarım ha
hokkadır gözlerim
ve kağıda harf olur düşer
gözyaşlarım
sen giderken akıttığın
küsmeye küsmem
amma
sanadır pembeye boyalı küskünlüğüm
ve küskün kelimeler
içinde saklıdır
nazım sitemim çocukluğum
her kelime hala
her mısra buradayımdır
ve senden vazgeçemezliğimdir tüm şiirlerim

yine de şiirler yazarım ardından
noktası virgülü
soru işareti olmadan
anlayan anlıyor
sana kılavuz olsa ne fayda
çivilerim vidalarım
düğüm atarım cümlelere
can derim canan derim
umut derim yalnızlık derim
serap görür
figan ederim saf maviye
gülüp geçerim pembenin cilvesine
küfür ederim karaların cümlesine
cümleleri üç öğüne bölerim
ilaç niyetine
ekmek arasında yerim kelimeleri
şiirlerle tokatlarım kendini
her şiirde bir duvara çarpar
pamuk tarlasına düştüm diye yazarım
anlayana bir çizik yetiyor
sana kan revan olsa ne fayda
kimi gün bir mendireğin arkasında
lodostan uzak
unutulmuş tatları demlerim
kimi gün denizin tam ortasında
deli dalgalar gibi cümleler kurarım
yatıp uyurum sonra
şiirler bulaşır gözlerimden yastığa
anlayana tek bir damla yetiyor
sana umman olsa ne fayda
her sabah uyanır
yüzümü kelimelerle yıkayıp
cümlelerle kurularım
şiirleri boyarım kimseler görmeden
anlayana tek renk yetiyor
sana ebruli olsa ne fayda