Yine de sevebilecek misin beni?

Canım,
Koca Çınar’ım.
Gün gelipte kapımı çaldığında,
Gün gelipte telefonumu aradığında,
Ulaşılmazlarda der ise bir ses,
Bil ki son nefesimi vermiş,
Ruhum bedenimi terk etmiş,
Yaşama veda etmiş,
Kara toprağın altından sana gülümseyen,
Çürümüş bir kadın olacağım.

İşte sen o zaman,
Yağmur sonrası toprağın kokusunu severdi ama,
Kara toprağın altına girmeyi sevmezdi,
Hapsolduğunda nefes alamazdı,
Kefen de sıkar onu,açın diyeceksin..

Bil ki o zaman,
Börtü böceğe yem olmuş,
Bedeninde ne gözü,ne de yüreği kalmış,
Sadece kuru bir iskelet olacağım..

Açmak isteyeceksin toprağı,
Görmek isteyeceksin son bir kez,
Dokunmak isteyeceksin gecikmiş zamanlardan bedenime,
Ama bir torba kemik yığını zafer işereti ile selamlayacak seni,
O zaman da şimdi olduğu gibi,
Yine de sevebilecek misin beni?