Bu gönül sana vurgun...
Seni anınca suskun...
Dünya gözüyle görsem,
Filizlenir umudum...
Nuruna dalıp kaldım
Yolunda sürgün canım
Yine hasretle yandım
Secdelerde sürurum
Sürünseydim yolunda,
Tutsak oldum narına,
Bir yansaydım aşkına
dünyaya dalmam gayrı...
Bir heyecan sarıyor
Seni anınca gönül
Müştak oldum nuruna
Yine bu ruhum esir...
Kaybolmaktır tek arzum
Sana baktıkca yanmak!
Bu ömrü ilmek ilmek
Huzurunda harcamak
Şefaatini lutfet,
Ne olursun Sen affet
Ümmetinim diyemem
Yine de sen kabul et...
Kayıt Tarihi : 18.1.2012 05:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!