Sen; kartal pençelerine sığınmış,
Gönlümün ürkek güvercini.
Sen ;karanlık gecelerimin,
Hiç kaybolmayan dolunayı..
Sen; kurak günlerimin,
Kabül olan yağmur duası...
Sen; gördüğüm kabusların,
Efsane masal perisi..
Sen; susuz kalmış gönlümün,
Şahane nisan yağmuru...
Sen; kışa dönmüş şu ömrün,
Eşsiz ilk baharı..
Sen; yuvasız kuşların,
Göçemediği cennet vadi..
Sen; kurumuş yaşam pınarıma,
Damla damla can veren yağmur..
Neye baksam, düşünsem, yapsam,
Sen, sen, yine de SEN....
Kayıt Tarihi : 14.12.2020 12:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Füsun Uluşahin](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/12/14/yine-de-sen-12.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!