Karanlık bir ormana kurulmuş dünyam da;
Simsiyah yokluğunun,
Binlerce yıldır birikmiş acısını, yeniden el yordamı ile içime işliyorum...!
Her nakışta, son bakışında batışımı;
Fark edince,
Yeni bir ben doğuramayan ruhuma acıyorum...!
Eve dönmez bir akşam;
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Devamını Oku
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta