Karanlık bir ormana kurulmuş dünyam da;
Simsiyah yokluğunun,
Binlerce yıldır birikmiş acısını, yeniden el yordamı ile içime işliyorum...!
Her nakışta, son bakışında batışımı;
Fark edince,
Yeni bir ben doğuramayan ruhuma acıyorum...!
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta