Yine De Korku Var Gölgerimde

Yaklaştıkça daralıyor sana sokaklar
Arkanda bıraktığın ışık saklanmıyor artık
Öyleyse neden bulanıyor rengin
En çok da parçalanırken kızıl güneşin

Güldükçe eksildik mi dilencilerden bihaber
Bulutlardan sevimsiz bir gökyüzü edasıyla
Neden kaybolduk Ankara'nın kaldırımları arasında
Zaten artık güldürmüyor sabahlar

Saçlarının arasında soluklarımı isterdim
Hem de bu gece diğerlerindense,
Göz yaşlarımı ıslatsaydı da ellerin
Aydınlatamazdın, kelimelerim kelimelerin...

Sen olasın dıye gülümsüyorum gölgeme
Omuzlarına da ihtiyacı var korkularımın
Kapılar tıkalı hep onların fikirleriyle
Olmasın senin perdelerin

Günler geçer de ara ara
Hep ister misin gibi, hem de beni
Ben hala gülümsemene muhtaç
Ya sadece aylar kalırsa geri

Bugün en çok inandığım tanrı
Derin bakışlarına beni sığdırabilen
Seni bile dinlemiyor artık özlemim
Sevgilim;
Bugün de hep sensin sebebim...