Yine de Biliyorsun Öyle mi?

Senki bilmiyorsun hangi yagmurlarda islandigimi,
hangi girdaplarda yasadigimi...
hangi bulutlarin gözlerime yagdigini,
yüregimin hangi gecelerde agladigini,
isyanlarimin sebebinide anlayamazsin benim yasadiklarimi yasamadan;
aniden icimde kopan firtinalarida...

Senki tatmamissin karanligi
benide karanlik bulursun.
Bilemezsin en koyu karanliklarda bile renklerin dans ettigini
yada tüm lambalarin
tek bir karanligi aydinlatmada yetersiz kaldigini.
Bilirmisin kagida akseden her kelimenin yürek oldugunu?
ve yanan her sayfanin senden götürdüklerini...
eksilerin doruga ulasip,
artilarin yerinde saydigini..

Demek ne düsündügümü biliyorsun öylemi?
Ben bile ne düsündügümü bilmezken!
Sana yüregimi acmamisken!
Henüz dostum olmayi hak etmemisken!
Ben ki daha yanginlarimi anlatmadim sana.
Kahpe ihanetlerin acisini...
hangi hasretlerde vurulup,
hangi nefretlerde dirildigimi.

Sözsüz anlamiyorsak birbirimizin dilinden
hatta cümleler yeterli degilse...
ve bir gece yarisi yildiztepesinde
gözlerimden yudumlamadiysan sevdayi...
anlayamazsin.

Yar bilmediysen eger topragi
oturup konusmadinsa kuslarla, agaclarla
bilemezsin...
dostumda demediysem sana;

buna ragmen yinede biliyorsun öylemi?