Yine De Ben Özgürüm Şiiri - Şefik Koman

Yine De Ben Özgürüm
Şu kafam çatlayacak
Şu kalp bir gün duracak…

Ama niçin ve neden?
Doğada tüm canlılar ölecek istemeden

Ölüm çözüm değil ki.
Ölüm üretime set.
Musallada bir civan,
Mezarlıkta bir ceset…

Daha üretecekti belki
Çok farklı güzellikler,
Epeyce yaklaşmıştı çözümlere de belki,
Ama ömrü yetmedi.

Neden, nasıl ve niçin? ...
Düşündüğüm hep bunlar.
Binde birini çözdüm,
Belki daha azını,
Daha çok problem var.
Arıyor, inceliyor
Ve daima iyiye, güzele koşuyorum…
Ama kimi buluyor, kimi bulamıyorum…

Şu yaşamın urganı
Neden düğüm düğümdür?
Kim yaptı bunu böyle?
Kim attı düğümleri?
Düğümler çözmekle mi geçecek bütün ömrüm? ...

Kitaplar kafi değil(!)
Her an eriyor ömrüm.

Yangınlar, depremler, sel felaketleri neden?
Neden kıtlık- kıranlar?
Haklı haksız savaşlar?
Neden hedef canlılar?
Neden yıkılan doğa?
Neden hapiste insan
Düşünceler kilitli?
Düşünüp yorulmayıp
Fikir üretmek,
Diyorum neden yasak? ...

Cevabı bulunacak,
Durmadan aranacak,
Bilene sorulacak,
Çok soru var kafamda…
Niye geldim dünyaya,
Ve niye gideceğim?
Alıp götürecekler beni,
Ve ben bilmeyeceğim…

Tanrının gözbebeği diyorlar insana.
Gözbebeği iseler,
Bunca kıymetliyseler,
Tanrı neden tutmuyor insanların elinden?
Neden gözlerimizi bağlıyor,
Neden kirletiyor beyinlerimizi ki,
Neden?

Beynimi karıştıran,
Çok soru var kafamda.
Gidip de bir soracak,
Varıp da bir görecek,
Yanıtların verecek,
Birini arıyorum.
Ama bulamıyorum.

Yapma etme, günahtır, diyorlar ham sofular…
-Neden günah olsun ki,
Doğayı yaratana, kuralları koyana bilmediğimi sormak? -
Bana bu beyni veren,
Bu bedene bindiren,
Ve böyle düşündüren,
Yaradanım değil mi?

Ben ki özgür düşünen,
Börtü- böceği seven,
Bilinmezleri çözen bir adam olmalıydım.
KUDRETTEN sormalıydım,
Neden geldim dünyaya,
Neden sevdim doğayı ve neden gidiyorum?
Darda kalmamalıydım
Ve doğru yanıtları bilenden almalıydım.

Bana yol gösterseydi, eğer imkan verseydi,
Tüm bu bilinmezlere,
Düşünce üreterek,
Çalışıp didinerek,
Yanıtı ben(insanoğlu) bulurdum
Ve de ben bulmalıydım,
Gerçekçi olmak da bu…

Tüm yasaklar içinde,
Şu dalgalı denizde,
Ve üç günlük ömründe,
YİNE DE BEN ÖZGÜRÜM,
VE DE ÖZGÜR ÖLÜRÜM! ! ! ! ! ! ! !
ŞEFİK KOMAN