Suretini gökyüzünden koparıp aldı yolculuklar
Sol yanım sadece sesini duyabilme hasretiyle tutuşurken
Mantığım çelme takıyor sana dair olan her şeye
Gittin işte son bir kez olsun seslenmeden
İnsanlar ölüyor kimi açlığa yenik kimi kurşunlar arasında paramparça
Özgürlüğünü yitirdiğinden ölüm uykusuna yol alıyor “doğa”
Onca çözümsüzlüğe inat çemberinde kalıyorum! ..
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta