Yine Daldım Şiirlere Şiiri - Hamit Atay

Yine Daldım Şiirlere

Yine daldım şiirlere,
Gece susarken, kalbim konuştu.
Bir mısrada sen, bir dizede gülüşün,
Her harfte izini aradım yokluğun içinde.
Kağıt sustu, kalem titredi,
Gözlerim doldu, satırlar ıslandı.
Adını anmadan anlattım seni,
Beni en iyi anlayan dizelerdi.
Yine daldım…
Rüzgarın tenimde bıraktığı serinliğe,
Yarım kalan bir türkü gibi asılıyken boğazımda,
Ah dedim, keşke bir kelimeyle dönülse zamana.
Bir yanda umut, bir yanda kırgınlık,
Bir yanda sen, bir yanda hatıralık.
Sözcükler yetmedi içimdeki yangına,
O yüzden sustum… şiire sığındım.
Yine daldım şiirlere…
Bir çocuğun rüyasına gizlenmiş anne gibi,
Bir askerin mektubundaki hasret gibi,
Bir yaşlının cebindeki buruşuk fotoğraf gibi…
Gecenin koynunda, yıldızsız bir gökte,
Kalemle yıldız çizdim hayaline,
Sen uyuyorsun belki çoktan habersiz,
Oysa ben uyanığım, yine seninle — şiirin tam içinde.
Ve belki bir gün,
Bu satırlar düşer avuçlarına,
“Ben de özledim” dersin, içinden usulca…
Ama ben çoktan başka bir şiirin kıyısında...
Yine daldım şiirlere…
Çünkü seni yaşamak kolay değildi,
Ama seni yazmak…
İşte o, ölümsüzdü.
Şiir Hamit Atay