Yine Buluşuruz Şiiri - Orhan Tuncay

Yine iniyoruz sabaha karşı, yokuştan
Bir kolumda Şukufe, diğerinde Zinnur
Ses yok etrafta ne kurttan ne de kuştan
Kaldırımlar sessiz, sanki gözleri mahmur

Yine ezan sesleri kulaklarımızda çınlıyor
Kıkırdamaları kesiliyor kızların birden
Bir köpek uzakta havlayarak cevap veriyor
Bir nefes alıyorum ve oh çekiyorum derinden

Yine yeni bir günü seziyorum şafakla gelen
“Haydi kızlar” diyorum “burada ayrılıyor yolumuz”
Biraz sonra güneş doğar, kuşluk vakti ve öğlen
“Uzun bir gün sonrasında akşama yine buluşuruz. “