Yine, bizi soluyorum... Şiiri - Gülayşe ...

Bugün, beynimin kıvrımları gibi kıvrılmıştı
Bulanık denizim…

Yüzünde balıkçı teknelerini
Üstünde martılarını
Altında bin bir çeşit canlılarını
Taşıyordu sevgiyle…

Gökyüzü, buluşuyordu kapkara bulutlarla
Şimşeklere karışmış damlalarını
tane tane süzüyordu denizime…

Denizim minik gölcükleri emiyor
içine çekiyordu damlalarını..
Tuzunu sağaltıyor
Özüne nur katıyor
Sıcaklığına dem vuruyor
Tellendiriyordu sularını…

Sisin, içinde kaybolmuştu dağlar
Yeşiline daha bir ışıltı bürümüş
Toprağına ise doyum…

Ruhumsa büyülenmiş izliyordu,
Doğanın, buluşmasına, arınmasına…

Kırık dökük parçalarımın arasında
Akıp giden zaman
Zamanın dilimleri arasında saklanmış yaşanmışlarım…

Ardım da bıraktığım geçmişim
Önüme aldığım geleceğim
Silinmiş,
El sallıyordu uzaktan uzağa…

An dı beni çeken.
Anın içinde yaşamaktı,
Islanmaktı, arınmaktı
yürümekti dört mevsimde..

Kalbimde sen,
Sarmaladığım biz,
Kucağımda aşk,
Damarımda,
Tavlanmış sevdamız…

Anın içinde biz,
Biz olmanın tadını
İki halkanın tek taş pırıltısını
Işıltısını, döke döke
Ruhumuza yaya yaya
Umutlarımızı sere sere
Yine, bizi,
Soluyorum sevdiğim….