Yine bir yıl tükendi, ömrümüzden ân be ân
Elemlerle neş’eler, karışmış zamân zamân
Döndüm baktım mâziye, bir hoş sadâymış kalan
Elemlerle neş’eler, karışmış zamân zamân.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta