Bak yine sabah oldu
Sensizliğimin ilk sabahı
Ne kadar zor geldi bilirmisin?
Senin olmadığın bir sabaha merhaba demek..
Alışmamışım...alışamamışım...
Senle doğan güneşim vardı benim.
Senli akşamlarım
Senle kayan yıldızlarım
Senle biten gün batımlarım
Senli nefes alışlarım vardı benim
Hernefeste adını zikredişlerim
Yokluğuna alışamamışım ben
sensizliğe...
Bak yine sabah oldu
Ama yoksun yanımda
Senli gözyaşlarımın artık boynu bükük
Ağlamaklarım yanlız
sensiz...
Tatlı gülümsemelerin yok artık.
Düşlerimin temelleri çökük
Senli hayallerim yüzmeyi çoktan ögrendi
Ama alışamadım yokluğuna.
Sensizliğe.. sevgisizliğe...
Yine bir sabah ve yine yoksun.
Kayıt Tarihi : 20.7.2005 10:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Peki ya yokluğu ? işte o zaman yaşanan hayat sanki durmuş gibi geliyor...insan sürekli geçmişe takılıp kalıyor...güzel hatıraların içte oluşturduğu o güzel tatlar hatra geliyor...mazinin perdelerinde oynayıp duruyor o sahneler...dudakta güzel tebessümlere içte hoş güzelliklere sebep oluyor...işte o güzelliklerin müsabbibi olmayınca, bir sabah sanki herşey bomboş gibi geliyor...
Sevgi ve muhabbetle...
sevgiyle..
bak yine sabah oldu
ama yoksun yanımda
senli gözyaşlarımın artık boynu bükük
ağlamaklarım
yalnız sensiz
yüerğinize sağlık
Tebriklerimle...Sevgiler
TÜM YORUMLAR (5)