Yine bir nisan akşamı,
Dilimde acı bir hüzün tadı bırakır
Tınısı adının..
Oysa,
Gözlerinden içmişim ömrümü,
Kölesi olduğum kadının...
Ve;
Saçlarından ilmek ilmek dokuyup evreni,
Dünyayı dudaklarının kırmızısına boyadım...
Vakitsiz dua etmiş derviş gibi,
Kayboldum... "dünlerim" de anların,
Kanatır tenimi "sen" değilseler,
Sevme ihtimali beni, bütün kadınların...
Ümit Tiryaki 3
Kayıt Tarihi : 17.4.2018 01:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!