Kuşluk Vakti Sanrıları Şiiri - Kumru Alm ...

Perdelerimle, gökyüzünün kavgası olur kuşluk vaktinde
Vurur kırar, duvarlarımı yarım yamalak boyar

Bir rüyadaymış gibi hissettirir insana kendini
Soyutluğu çalar, odamda konaklar

Başucumda varlığın da hissettiriyor kendini,
Ürperiyor tüylerim.

Bu soyut mavi odamı buladıkça
Gün yüzüne çıkar,
Gece yarısından beri ardı kesilmeden,
Yanan sigaraların dumanları.
Bir de içimdeki şu bulantı,
Şakaklarımdaki ağrı ve ancak hayalini kurabildiklerim.

Mesela ellerin gibi
Parmak uçlarının izleri hala hissettirir kendini,
Ve sahiden gözlerimin kuruluğu fazlaca rahatsız edici.

Bir de sigara dumanlarından mıdır?
Ben daha yutkunmadan
Hissettiğim şu kursağımdaki tortu.

Oysa pek severdim kuşluk vaktini,
Eskiden rüyalarım güzeldi sahi.
Şimdi yalnız, seni ağırlar şu saatler.
Güzel olmadığından değil, tasalanma.
Sade bu vakitlerde uğradığından.

Hayretler içerisinde kalabilirsin ama
Aslında fazlaca sakinim.
Ne sinirliyim, ne de kinli
Sadece biraz uyumaya ihtiyacım var.

İzninle,
Biraz beni benimle bırak ki uyuyabileyim,
Kuşluk vakti bitsin ve sen de git, haydi.