Yine Bir Gece Şiiri - Nuray Sarac Koparal

Gecenin kör karanlığında

Uzaklardaki sokak lambasının

Tepesinde uçuşan Martılar gibiyim.

Ancak uykusu kaçanların görebildiği

Çaresizliğin sesiyim...

Öyle yorgunum ki;

Ağlamaya bile gücüm yok

O martılar gibi,salınıyorum şuursuzca.

Bir şeyi çok iyi biliyorum;

Acı çeken biri,ne yapacağını bilemiyor

Bir karar vermek o kadar zor ki...

Bir yanda oğlum,diğer yanda

Güvenimi tamamen yitirdiğim bir adam

Ve yalnızlığı şelaler kadar coşan bir kadın!

Yol o kadar dar ki....

Bu üç kişiyi o yoldan geçiremiyorum.

Ve sonuç,uçurumun ucunda

Tek ayak bekliyorum...