Yine Bir Bayram Şiiri - İsmail Hakkı

Yine sessiz çığlıklarımı içime gömüyorum,
Göz yaşlarımı içime akıtıyorum.
Yine geldi bayram,içten içe bitiyorum.
Fark etmeden yok oluyorum…

Sabahın erken saatleri,gözüme bir damla uyku girmedi.
Uzaklara dalıyorum,önümüzden geçen insanların kahkahalarının eşliğinde…
Biri kapıyı çalıyor,her zamanki heyecen,her zamanki buruklukla açıyorum kapıyı…
Önümde 9-10 yaşlarında 2 tane çocuk…

Çocuklara verecek bir şeker dahi yok evimde…
Erkek evinden ne beklersin der gibi bakıyorum çocuklara…
Çocuk anlıyor sanki,elindeki şekeri uzatıyor bana...
Yok diyorum çocuğa,iyi bayramlar diyerek uzaklaşıyor…

Bu evde bir bayram daha geçirmeyeceğim diyorum kendi kendime…
Zaten kimsem yok şu hayatta,nerde geçirdiğim kimin umrunda…
Yine o çocuğu görüyorum sokakta,sokakta karşıdan geçiyor…
Allah canımı alsaydı da görmeseydim diyorum,çocuk kalıyor o canımdan can alan tekerleklerin altında…

Gözümü kapıyorum,her gerçeğe kapadığım gibi…
Ambulans çağırmaya lüzum yok,çocuk ölmüş diye bağırıyor bir vatandaş…
Çarpan adam kaçmaya çalışıyor,bir yumruk atasım geliyor…
Ama geri getirir mi o güzelim çocuğu…

Bundan sonra her bayram zehir bana…
Hangi bayram düzgün geçmiş ki hayatımda…
Hangi günü görmüşüm ki mutlu bir insan gözüyle…
Bu kasvet dolu bayram günü intihar etmek istiyorum,kimseyi bırakamamanın mutluluğuyla geride…

Ey sevdiğim,şimdi söyle bana…
Hani birlikte geçireceğimiz bayramlar…
Hani ne zaman mutlu olacağız biz…
Seni kazada kaybettiğim o bayram gününden sonra ne zaman bayram olacak bana hayat!

Halbuki ne hayaller kurmuştuk,çabalamaya kalbim artık gitmiyordu
Sensizliğe kalbim dayanmasa da,ölmeye de cesaret yetmiyordu
Ben hiç böyle olmamıştım…
Artık saniyeler bile bitmiyordu…

Son bakışımı atıp kendimi öldürmek istedim
Son anıma kadar düşlerime seni bekledim
Her saniye dönersin diye ümit ettim
Ama şunu bil ki,sen yoksan hayatta ben de yokum
Şu an son bayramımı yaşıyorum,sevdiğim