Bir bahar sabahı,
tomurcuklar açar,
Menekşenin moruyla
süzülür rüzgar.
çocuklar koşar kırlarda,
sevinç içinde,
Ağaçlar gülümser,
zemherinin ardında.
Can’ım, hatırlıyor musun
o günü?
Kefenli doğa,
sessizce uykuya daldı.
Dualar yükseldi camlardan,
göklere doğru,
Karlar eridi,
doruklarda yeni bir başlangıç.
Geçilmez kırlar,
dedelerin izleriyle dolu,
Torunlar koşar,
yarınlara bakar umutla.
Tomurcuklar açar,
hayatın sonsuz döngüsünde,
Ve biz, bu şiirde buluşuruz,
doğanın kucağında.
Kayıt Tarihi : 29.2.2024 08:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tebrik ediyorum
Değerli Orhan hocam, bu şiirime yaptığınız güzel yorumunuz için çok teşekkür ederim. Şiirlerinizin takipçisiyim ve onları okurken çok keyif aldım.
TÜM YORUMLAR (2)