Yine bir akşamüstü Şiiri - Mahmut Çiçekdağı

Yine bir akşamüstü
Gözümden yüreğime akıyor yaşlar
Kulağımda yine kırık, buruk nağmeler
Duvardaki resimler hayalime takılıyor
Hasretin titriyor dalga misali çarpıyor
Anılarıma
Yarınlarım paramparça oluyor
Tek tek düşlerim kayboluyor
Ve
Kırık. Dökük umutlar
Sonu aynı olan ayrılıklar
Kuruyup kırılan ağaç misali
Dudağımdan sözler kurudu, döküldü
Sensizliğin yansımaları gölümde karardı
Ömrümden giderken
Kirpiklerimdeki özlem yaşların buz kesildi
Sancıların bendeki sensizliği hasret dumanıyla boğdu
Nefesimde açan kırık, dökük mevsimlerin açmaz oldu
Avuçlarımda aktı su misali hülyalarım
Tut kırılan sevdamın üzüntülerini
Giderken bu hayattan
Serp arkamdan
Ruhumun sensizlik bozkırlarına