dur gitme bırakıp gitme bu karanlıkta
bu çocukları Afrikaları aç solgun yüzlü
dur gitme dur serçe yine birbaşına
hangi ırmak bilemezsin hangi denize
hangi sokak nerelerden hangi kıyıya
dur gitme kırarlar dayanamam kanadını
kalırsın dur serçe yıkılırsın bir daha
bak işte bütün yollar karanlık
dur gitme bütün dağlar eşkıya...
dur gitme bırakıp gitme yine birbaşına
bu çocukları Afrikaları aç solgun yüzlü
dur gitme bu karanlıkta dur serçe
hangi yol nerelerden hangi kıyıya
dur gitme bırakıp gitme bilemezsin
kırarlar dayanamam kanadını kalırsın
bir acılı çizgi daha bir ak daha biliyorum
bu eskimiş saçlarıma dur gitme
aşamazsın o dağları yıkılırsın bir daha
bu çocuklar Afrikalar aç solgun yüzlü
kalırlar yine bin yıl bu karanlıkta...
Kayıt Tarihi : 1.3.2009 14:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yavuz Ergün](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/03/01/yine-bin-yil.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!