Yine bıçak açmıyor ağızları,
Gözler sabah mahmur akşam bulanık.
Herkes sanki uyur gezer misali,
Tek tük anlamsız söz o da bir anlık.
Ölüye benziyor çevremde herkes,
Hayat belirtisi yalnız bir nefes,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta