Sustu gözler;
Gecenin en mahrem karanlığında
Dil pas tuttu yalnızlığın koynunda
Ebesi belli olmayan gözyaşları
Kendini bıraktı en tepeden
Ve gecenin hüzün bekçisi gülümsedi
Yine bendesin bu koca deryada...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla