Yine Ben, Yine Sensiz Şiiri - Esra Doğan 2

Hiç sevemedim şu sensiz halimi.
Aklına eseni yapıyor,
Yabancı kollarda arıyor teselliyi.
Bulamadıkça yine sana dönüyor,
Kalbinin tüm kapıları.
Fütursuzca gülüp ağlıyor,
Zor ediyor sabahları.
Uzamıyor bir türlü,
Dökülüyor saçları.
Sarmış bir boş vermişlik her yanını
Onunla, bununla oluyor,
Yine "sen" diye sayıklıyor...
Bir türlü susturamıyor aklını!
Gittiği her yerde gözleri seni de arasa,
Gülüp geçiyor dünyaya, insanlara
Her şeyi alt edebilirim, sanıyor
Attıysa tüm bu yaşananları...
Ve içi hala dolup taşıyor,
Sığdıramıyor sensizliğin acısını...
Hiç sevemedim şu sensiz halimi.
Öyle paramparça gülümsüyor
Buruk tebessümler ediyor etrafa
Eriyip gidiyor, olmadığın günlerde
Ne uyuyor, ne uyanıyor
Anca yazıp çiziktirsin!
Onda da seni anıyor...