Hep sana, hep sana yazıyorum, duy!
Bu gece kanında yine ben varım!
Aşkımı ruhuna kazıyorum, duy!
İçinde, canında yine ben varım!
Kulağına gelen her notadayım
Hep sana doğruyum, o rotadayım
Seni saran her bir ihatadayım
İşte, dört yanında yine ben varım!
Çizdim ve resmettim, kara kalemdin
Fethedemediğim, en sarp kalemdin.
Sen şiirlerimdin, kâğıt kalemdin
Okurken, yanında yine ben varım.
Bilmem, ne bulursun; ahmak, alıkta
Gider kaybolursun, kalabalıkta
Özelde, genelde, ayrıcalıkta
Gönül külhanında yine ben varım.
Bir şiir yaz bana, dinlemekteyim
Hece hece, harf harf inlemekteyim!
“Gezme gökyüzünde, in! ” demekteyim
Her yer, her anında yine ben varım.
O/Nur/a dayanmak çok zormuş meğer
Bence, bu aşk için ölmeye değer!
Bir gün kara yere girersen eğer
Toprağın altında yine ben varım! ..
Kayıt Tarihi : 6.4.2007 00:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sana yetişmeler, kolay olmuyor.
Gönlün coşmuş bir dem, kaba sığmıyor.
Hep öyle olasın, candan diliyor.
Her gün sayfalarda, çokça sen varsın.
Selam sevgi ve muhabbetlerimle
Ahmet Ayaz
TÜM YORUMLAR (3)