Yine Ben Geldim Şiiri - Demet Tarakçı

Merhaba yalnızlığım yine ben geldim
Bu kadar çabuk kavuşacağımız aklımdan geçmezdi
Ama uğurumu kaybettim de geldim
Yok şimdi o
Daha ona seni seviyorum demeye doyamamıştım halbuki
Gözlerine bakmaya,onunla hayal kurmaya…
Kız kulesine gidecektik, el ele dolaşacaktık.
Sırf ellerimi tutması için üşüyecektim
Sarılacaktı bana şiir okuyacaktı,
Gözlerinde kaybolacaktım,
Belki yağmur yağacaktı
Kaçmayacak sırılsıklam olurcasına ıslanacaktık
Hayallerdeymiş oysaki bunlar
Bir söz uğruna bozuldu her şey
Ağlama dedi bana, ağlama…
İnsan severken neden ağlamasın ki?
Sen söz vermezsen eğer bozarım sözümü dedi
Tutamayacağım sözü veremedim
Bozuldu her şey hayallerime gömüldü
Vedasını etti ve gitti.
Hem de sevgisi için hiç çaba harcamadan
Hâlbuki sözünü bozarsan bir daha dönmem demiştim
Tınlamadı ve gitti.
Dönüşü olmayan bir yola gitti
Ceza verircesine acı çektiricesine gitti
O alkole sığındı bense acılarıma
Yok olurcasına içiyorduk beklide…
Edebiyatımda kötüledi hoca her gün kızıyordu
Kızım şahıs eklerini say?
Bende sayıyordum ’sen, biz’
Kızıyordu hoca ‘ben, o,siz, onlar’ nerde?
Yok hocam yok sen ve bizden başka yok.
Ben yok çünkü sen yoksun
Diğerleriyse gereksizdi zaten
Ben de sen yoksan ben yokum çünkü
Eğer sende ben varsam biz varız
Ama sen yoksun, ben yokum, biz yokuz.
Ekler yok acı ve gözyaşı çok
Yok, yok,kötü olan her şeyse çok
Var olan tek şey YALNIZLIĞIM
Tek şeye selam vermeliyim beklide
Merhaba yalnızlık yine ben geldim …