Yine Ben Şiiri - Suran Baran

Yine gün çekilmiş, insanlar susmuş,
Sen varmışsın gibi sanki bu şehir.
Gecenin sisli bulutları sokaklara düşmüş
Sana kaçacakmışım gibi kolluyorlar.
Korkuyor, sana gelmeye ürküyorum.
Ve ben yazıyorum, yine hüzün dolu.

Susan insanları duyup çekilmiş gün
Her birinin içinde sen gibi bir yara
Nice vuslatlara gebe insanlar,
Korkuları kavuşacaklar diye tutuyor hepsini.
Ve okuyorlar korkarak, dize dize,
Ve ben yazıyorum yine, hüzün dolu.

Çekilmiş bir günde susuyor insanlar
Herkese senden bahsedilmiş gibi bir hâl.
Düşünceler ürkek, belki sana çekilir diye.
Yeşerecek bir bitkiye vuran güneş gibi,
Muhtaç iken, rağmına kapanıyor gözler.
Ve yazıyorum hüzün dolu, yine ben.

Bir günde çekilip susuyor insanlar
Yapraklar kımıldamıyor, rüzgarlar küs
Yalnız ben mi cesurum seni bu denli sevmeye?
Sen her yerdesin, ve senden hicret eder gibiler.
Bir sahaf yakıyor tüm şiir dolu kitapları,
Ve hüzün dolu yazıyorum yine, ben..