Bir soğuk yel, biraz hazin müzik,
Hatırladığım bu son gördüğümden,
Gözlerini bürümüştü bir yalnızlık,
Ve yine aylardan aralık.
Mağrur bir gölge çökmüştü aşka,
Büyüklük taslıyordu bize hasretlik,
Aklımda kalan bir kaç şiirlik,
Ve yine aylardan aralık.
Yukarıdan bakıyordu alttakiler bize,
Hepsi sana eşsiz şekilde mutabık,
Dinlediğim doğanın sesinde bir soğukluk,
Ve yine aylardan aralık.
Söner mi bu canımızdaki ışık,
Yollarımızın etrafı dolu sarmaşık,
Bir hâl ki çözülmez, öyle karışık,
Ve yine aylardan aralık.
Beyaz örtüsü çekilir mi bu yıl,
Yahut üşütür mü tüm yalnızları,
Bildiğim tek şey derin bir karanlık,
Ve yine aylardan aralık.
Kayıt Tarihi : 9.1.2020 12:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!