Yine Aklıma Düştü Şiiri - Ali Sandıkçıoğlu

Yine akılama düştü,
Medine iftarları.
Medinede yatıyor;
Alemlerin Sultanı.

Nasıp olmuştu bana:
Orada oruç tutmak.
Nede güzel olurdu;
Oarada iftar etmek.

Herkes orda açardı:
İftar için bir sofra.
Daha sonra başlardı;
Bir kaç müsafir kapma.

Mübarek beldelerde,
Ramazan, iftar başka.
Dünyanın her yerinden;
Müminler aynı safta..

Evlerdeki iftarlar,
Anlatılamaz cidden.
Hizmetler sunuluyor:
Neler gelirse elden...

İftar vakti gelince:
Manevi rüzgar eser.
Yükselen ezan sesi,
Ruhlara feyiz eker.

Pakistanlı dost vardı:
Yolda beklerdi bizi.
Sofrasına varınca:
Yansır idi sevinci...

Önce zemzem içilir,
Arkasındada hurma.
Medine iftarları,
Hala canlı aklımda.

Daima özlüyorum,
Mekke ve Medineyi.
Yıllar geçip giderken,
Hasret hep ilerleyi...

Ah! Mekke’i mükerreme,
Ve Ah! Nurlu Medine..
Özlüyorum sizi daim,
Hasret yanar içerimde..