İşte yine sarılıp sarmalandım alacakaranlıklarla,
İşte yine gömüldüm akşamlara, mezarlara gömülür gibi,
Kapandı bilcümle kapılar merhametsizce yüzüme,
Işıklı perdelerin ardında kaldım işye yine,
Yine ıssız sokaklarda bir senin hasretindeyim,
Şikayetim yüreğimde,
Yüreğim ellerimde,
Bir büyük karasevda tepinir durur elkızı, ellerkızı
Üzerimde.
Yanımda olsan; böyle terkedilmiş mi sayardım kendimi,
Böyle garip mi sayardım,
Böyle boynu bükük mü kalırdım alacakaranlıklarda,
Kapıları, pencereleri mühürleten akşamlarda,
Senden böyle mi ırak bulurdum kendimi
Uzaklarda?
Şimdi kalkıp sen mi sanmalıyım hayallerini?
Tıpkı kendimi kendim saydığım gibi,
Hayallerinle mi yetinmeliyim sen varken,
Seni aramamalı mıyım,
Özlememeli miyim,
İstememeli miyim,
Seni bulmamalı mıyım bu derin sensizlikte,
Sanki kalacakmış gibi sığınabileceğim bir yer?
Benim için sensizlik, sanır mısın ki;
Muteber?
(ELKIZI ELLERKIZI isimli Serbest Şiirler 'inden >31-32/100)
İsmet BarlıoğluKayıt Tarihi : 22.3.2005 09:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!