Yine geldi sonbahar
Duygularımda yaprak dökümü
Bahçeler perişan
Yıkık kalbimde boş sokaklar
Yok!
Yok artık
Ne gökyüzünün mavi daveti
Ne kuşların şen çağrısı
Ağlatır
Ağlatır beni coşkulu çocuklar
Hep bu mevsimde akşam saati
Kayıt Tarihi : 5.2.2005 02:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Leyla Işık](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/02/05/yine-44.jpg)
Zamanı durdurmak olanaklı değil.Ama şiirlerde değinilen zamana değgin sorunsallar boyut değiştirerek ötelenen zamanın içerisinde de sürüyor..
O anda Sayın IŞIK hangi nedenden dolayı çocuklara ağlamıştır bilinmez ama,günümüzde de Filistinli çocuklara ağlıyoruz işte..Yaşanılan gerçekle Leyla IŞIK'ın duyumsayışlar öylesine örtüşüyor ki..
Yaşam sürüyor.Kim bilir ,Şair daha nice ağlayışarla tutunacaktır zamana.
Okumak bir emektir.
Bu şiir okumaya değiyor.
Özen/emeğinden dolayı Değerli Kardeşimi kutluyorum.
TÜM YORUMLAR (2)