Yorgunum...
Bak yine delice sana vurgunum.
Acıları anlayacak kadar olgunum
Ve maalesef yine sensizlikle solgunum.
Havada yagmur.
Sen kokuyor gokyuzu, toprak, camur...
Gecer diyorlar o da unutulur,
Goren insan gokyuzunu nasil unutur?
Bulutsuz yasamak gibi bir sey bu,
Gunedi yildizlardan calmak yada okyanustan su.
Okyanus su olmadan okyanus olur mu?
Peki ya bu can, seni solumadan hayat bulur mu?
Kayıt Tarihi : 31.10.2015 17:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gonca Erman](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/10/31/yine-236.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!