Yine vedalar yine gitme vakti....
Hiç sevemedim bu gitmeleri...
Alışmak insana özgü olsa gerek..
İnsana çiçeğe hatta eve alışmak..
Bu evden kapıdaki hanımeliden...
Pembe beyaz kırmızı güllerden...
Çay içemediğim tahtalı evinden..
Ayrılıktır en çokta sevdiklerimden.
Gitmek basit olsada elemlidir hep..
Varsa olmuşsa yürekte bir sıcaklık..
Hüzündür bütün ayrılıklar istisnasız..
Basitce gidiyorum ve hüzünlüyüm...
Kayıt Tarihi : 9.2.2015 14:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yine vedalar yine gitme vakti.... Hiç sevemedim bu gitmeleri... Alışmak insana özgü olsa gerek.. İnsana çiçeğe hatta eve alışmak.. Bu evden kapıdaki hanımeliden... Pembe beyaz kırmızı güllerden... Çay içemediğim tahtalı evinden.. Ayrılıktır en çokta sevdiklerimden. Gitmek basit olsada elemlidir hep.. Varsa olmuşsa yürekte bir sıcaklık.. Hüzündür bütün ayrılıklar istisnasız.. Basitce gidiyorum ve hüzünlüyüm...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!