İsmini yazdığım karlı dağlara
Gün vurdu eridi akıyor yine
Hazanı görse de çiğdem çiçeği
Her bahar yeniden çıkıyor yine
Bazen kardelen ol bazen de lale
Gönül kundağına al beni bele
Beklide yakamı bırakır çile
Yalnızlık belimi büküyor yine
Yine efkârlıyım gitme bu ara
Yoksa nasıl geçer açtığın yara
Zaten aşktan yana gönlüm fukara
Dağlar saçın gibi kokuyor yine
Karıştı düşlerim kar sularına
Gönlümü bağladı aşk yularına
Şu garip Veysel in uykularına
Umutlar hep seni sokuyor yine.
26-2-13
Yozgat
Kayıt Tarihi : 5.11.2013 18:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Veysel Eraslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/11/05/yine-212.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!