Ey fâni sevgili!
Gözlerinde sırra erdiğim yârim,
Sarılsam ne olur beline yine;
Vuslâtındır her ân inan hayalim,
Uzatsan uzansam eline yine..
Bakıp bakıp dilsiz söyleşsek senle,
O ipek zülfünü tutsam özenle,
Bu ânı konuşsam keşke erenle,
Dokunsan gönlümün teline yine..
Sevdâ diyorlar da bağrımı yaktı,
Seni söylediğim her söz uyaktı,
Ummânı andıran damla kıyaktı,
Kapılıp boğulsam seline yine..
Bütün duyularım yâre âşina,
Gönle nasıl denir yârdan imtina?
Gece gündüz seni arar itina,
Kokun sinmiş seher yeline yine..
Sen bana ben sana olmuşuz ayna,
Yüz yüze durup gör sonsuzluk esna,
Sûret perdemizdir, ardıysa mânâ,
Neler vermez idim geline yine..
Kul Adem dünyaya Aşk için gelmiş,
Herkesin kendine yâri güzelmiş,
Şu Aşk dedikleri ne zor meselmiş,
Elleri güldürme deline yine...
Kayıt Tarihi : 11.7.2016 09:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!