YiNE Şiiri - Mücella Pakdemir

Hezeyanım azdı yine sol cenahtan
Saçma sapan bir sürü düşünce
Aczimi sıyırdı her türlü izahtan

Bitimsiz kurgular
Sivriltilmiş sorgular
İnsafsız imge kuşatmalarının
Fâili meçhulden boşalan zembereğine
Hay içine!
Yeter be!

Dalga dalga hafakanlarımı imhanın kör saatinde
Kışkışlıyorum gölgeleriyle tütsüler eşliğinde
Yakıcı kokusunda ilk aşkın ihaneti
İtirafı sevmiyorsam, suç benim mi?
Ne ettiysen bana sen etmedin
O gardiyan gözlerin etti

Karıncalanıyor kırılgan yanım
Kendimi sokaklara atmalıyım
Randevusuz köşe başları zor bu devirde
Belki de dizelere uzanıp, kalbimsiz yatmalıyım

Sabahta kundaklanırken karanlık
Gökten üç koçan düşüyor başımın üzerine
Üçü de kurtlu, oturup yemeliyim
Neden mi? Hiç sorma!

Çılgınım, zırdeliyim!