Yine… Şiiri - Seçil Karagöz

Soğuk akşamın hüznü doldu içime,
Karardı gönlüm, çaresiz kaldım yine…
Karıştı aklım, sitem ettim kendime;
Bilemiyorum, ne olur hâlim yine...

Keskin sirkenin zararıdır küpüne,
Diyerek kandım, yandım derdime yine…
Pek yalnız kaldım, alışmıştım rengine;
Kader böyleymiş, sonu gelmedi yine...

Biraz cesaret veremedim tepkime,
Saplandım kaldım eski mantığa yine…
Can çıkmayınca huy da çıkmaz, bekleme;
Aldırma gönül, bunlar da geçer yine...

Yazık, aşırı gerçekçilik neyine,
Bak, nasıl kaldın yalnız başına yine…
Mutlu ol artık, yanma âciz haline;
Bak, hayattasın, çarklar dönüyor yine...