Güz rüzgarları başladı yine
Yine saçların geliyor aklıma
Rüzgarı nefesleniyorum yine
Yinede alıp götürmüyor seni
İçimde kalıyorsun ve ben yine ağlıyorum!
Sigaramın dumanına karışıyor naram
Kimse duymuyor hayallerimi
Parmaklarımın arsında dolaşıyor
Güz yağmurlarında ıslanan saçların
Onca yıllık ayrılık unutturmuyor
Bulutlar ardında güneş gibisin.
Kimseler görmüyor içimde seni
Ama sen oradasın ve yakıyorsun yine,
Kahroluyorum ve ben, yine ağlıyorum!
Eylül 98
Ahmet CiritKayıt Tarihi : 25.3.2002 21:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Cirit](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/03/25/yine-11.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!